Mitsuko Minakawa (b. 1939 in Sapporo city) holds a portrait of herself and her Korean husband Choe Hwa Jae taken in Japan on their wedding day in 1960. Two months later, they left for North Korea. “Every May, acacia flowers are in full bloom here in Wonsan, and I can see them from here. Their scent enters the window when I open it. Every time I smell it, I remember my hometown of Sapporo”.
About 93,000 ethnic Koreans in Japan moved to North Korea during a repatriation program organized by the Red Cross between 1959 and 1984. Among them, there were about 1,800 Japanese women who accompanied their Korean husbands. Most of them have never been able to return to Japan.

Photo by Noriko Hayashi, Wonsan (North Korea)

—

Mitsuko Minakawa (rođena 1939. godine u gradu Sapporo) drži portret sebe i svog korejskog supruga Choe Hwa Jaea snimljenog u Japanu na njihov dan vjenčanja 1960. godine. Dva mjeseca kasnije, otputovali su u Sjevernu Koreju. “Svake godine u mjesecu maju, ovdje u Wonsanu cvjetaju akacije u punom cvatu i ja ih mogu vidjeti odavde. Njihov miris ulazi kroz prozor kada ga otvorim. Svaki put kada ga osjetim, sjetim se svog rodnog grada Sappora.”

Oko 93.000 etničkih Korejaca koji su živjeli u Japanu se preselilo u Sjevernu Koreju tokom programa repatrijacije koji je organizovao Crveni krst između 1959. i 1984. Među njima je bilo oko 1.800 japanskih žena koje su pratile svoje korejske supružnike. Većina njih se nikada nije vratila u Japan.

Foto: Noriko Hayashi, Wonsan (Sjeverna Koreja)